17.10.2016, 10:21
Kahve Fincanları Niçin Kulpsuz
Bir gurup halinde Bosna Hersek gezisindeyiz. Başkent Saraybosna’da ana cadde ikiye ayrılmış.
Müslümanların bulunduğu yer Başçarşı hâlâ Osmanlı gelenekleriyle yaşıyor. Merkezdeki tarihi çeşme buluşma noktası.
Tadı ve kokusu dillere destan börek ve kahve denince akla Saraybosna gelir.
Başçarşı’da tarihi Osmanlu hanı restore edilmiş. Etrafı kapalı mekan olan, ortası avlulu nezih bir han. Bütün camileri İstanbul mimarisine benzer yapılmış.
İnsana İstanbul’da geziyor hissi veriyor. Han kahvehane olarak hizmet veriyor.Kahvehane denince bizim Türkiye'deki kahvehaneler aklınıza gelmesin. Buradaki kahvehaneler birer kültür merkezi. Oyun adına bir şey yok.
Halkta geliyor, üniversite öğrencisi de, bayanda...
Öğrenciler derslerini burada yapıyor. Ve sadece kahve içiliyor. Kahve fincanla değil, bir kişilik cezveyle geliyor. Herkes kendi kahvesini kendisi döküyor. Kahve tepsisine de bir tane lokum koyuyorlar.
En dikkatimi çeken fincanların kulpsuz olmaları. Türkçe bilen bir Boşnak masamıza oturdu ve bizlere “Hoşgeldiniz” dedi. Türklere hayranlığını anlata anlata bitiremedi.
Fatih Sultan Mehmet Bosnalılar için bir lider. Sultan Fatih’i bizden daha çok tanıyor, bizden daha çok seviyorlar. Fatih’in Bosna’ya girdiği tepeyi bize gösterdi.
“Kahve fincanları niçin kulpsuz?” diye sordum.
Bakınız ne anlattı: “Daha önceleri Sırp ve Hırvatlarla beraber yaşıyorduk. Seneler önce Boşnak’la Sırp’lı kahve içiyormuş. O zaman fincanlar kulplu imiş. Sırp’lı kahve içen Boşnağa diyor ki; “Kahve içerken sen fincanı üç parmağınla tutuyorsun. Sen farkında olmadan istavroz çıkartıyorsun. Böylece Hristiyanlığı tastik ediyorsun.” der. Önceleri ciddiye almazlar. Sonraları dedikoduya meydan vermemek için ne kadar kulplu fincan varsa iptal ederler. Artık kulpsuz fincan kullanırlar. Bu sefer Boşnaklar Sırplara: “Biz kulpsuz fincanla kahve içerken iki parmağımızla tutuyoruz ortaya hilâl çıkıyor.” derler.
Bunu duyduktan sonra bende kahvemi kulpsuz fincandan içiyorum.
Not: Hristiyanlıkta Teslis (Üçleme) inancı vardır. Baba (Tanrı) Oğul (Hz. İsa) Ruhül Kudüs.
